Wszyscy kochamy róże, ale w ogrodach króluję szlachetne gatunki. Tymczasem dzikie odmiany potrafią być równie piękne, a przy tym dużo wytrzymalsze. Jak pielęgnować dzikie róże? Które gatunki wybrać? Oto wszystko, co warto wiedzieć, aby nadać ogrodowi naturalistyczny, dziki wygląd.
Dzikie róże: piękno i wytrzymałość w jednym
Jakie są zalety dzikich róż? Wprawdzie szlachetne gatunki róż ogrodowych (które zresztą są zazwyczaj hodowane z bazy w postaci dzikich kwiatów) są często okazalsze od „dzikusek”, ale za to gatunki występujące naturalnie w przyrodzie są znacznie żywotniejsze. W naturze nikt się nimi nie zaopiekuje, muszą więc radzić sobie z problemami same. Dlatego są mniej podatne na choroby i świetnie znoszą czynniki stresowe, np. upały, susze czy mrozy. Ponadto dzikie róże wydają zdrowe owoce, pełne witamin C, A, E i K. Owoce świetnie nadają się do dżemów, konfitur i soków.
Nie oznacza to, że dzikie róże są brzydkie, a ich jedynym walorem jest wrodzony wigor i obfite owocowanie. Odpowiednia odmiana hodowana w optymalnych warunkach potrafi rozwinąć się niezwykle bujnie i zabarwić ogród potokiem barw: niebieskich, żółtych, różowych i oczywiście czerwonych. Co więcej, nadają się do niemalże każdego miejsca: poradzą sobie na skarpach, rewelacyjnie sprawdzą się w rabatach czy nawet w postaci żywopłotu. Jaką więc wybrać odmianę, aby w pełni wykorzystać potencjał róż?
Dzikie róże: najwspanialsze odmiany
W naturalnym środowisku dzikie róże występują na terenach Europy, Afryki Północnej oraz Azji. W związku z tym istnieje całe mnóstwo odmian charakterystycznych dla poszczególnych regionów. Oto kilka z nich, które doskonale sprawdzą się w polskich warunkach.
Rosa canina to jedna z najbardziej rozpowszechnionych w Polsce dzikich róż. Jest dużym, rozłożystym krzewem o charakterystycznych, drobnych kwiatach w kolorze bieli i bladego różu. Oprócz naturalnej urody róża ta pobudza zmysły przyjemnym zapachem. Kwitnie od czerwca do lipca.
Rosa glauca to gatunek charakterystyczny dla Europy Południowej, który w Polsce jest rośliną uprawną i dziczejącą. Ma sinofioletowe, cienkie liście o eliptycznym kształcie, ale najbardziej przykuwa uwagę kwiatami zmieniającymi barwę z jaskraworóżowej na białą. Kwitnienie zaczyna pod koniec czerwca.
Rosa multiflora pochodzi z Azji (głównie Japonii i Chin) i jest jednym z najsilniejszych i najpotężniejszych gatunków róży. Jest często wykorzystywana w szkółkarstwie jako podkładka pod inne odmiany róż. To gęsty, dorodny krzew, który osiąga do 3 m wysokości – a w naturze, wykorzystując podpory, nawet więcej. Gdy kwitnie, rozsiewa miodowy zapach, sprawiając, że czas spędzony w jej towarzystwie fantastycznie uspokaja i relaksuje.
Banalnie łatwa pielęgnacja
Jak już wspomnieliśmy, pielęgnacja dzikiej róży nie jest trudna. Polski klimat nie jest jej straszny, świetnie wytrzymuje zarówno mrozy, jak i upały. Nie wymaga wyjątkowo żyznego podłoża, choć wciąż preferuje gleby żyzne i próchnicze. Dłuższe okresy deficytów wodnych, jak dla każdej rośliny, mogą okazać się zgubne. Z tych względów w zapewnieniu dzikiej róży perfekcyjnych warunków wzrostu idealnie sprawdzą się kwasy humusowe. Preparaty zawierające te związki podnoszą jakość gleby i wspomagają zatrzymywanie wilgoci, dzięki czemu susze przestają być tak wielkim zagrożeniem. Ponadto kwasy humusowe zwiększają przyswajalność składników pokarmowych oraz produkcję chlorofilu w liściach. W efekcie zapewnią Twoim różom doskonałe wybarwienie liści i fantastyczny wygląd.
Dzikie róże w ekologicznym ogrodzie
Dzikie gatunki róż nie wymagają chemicznych oprysków, ponieważ mają dużą wrodzoną odporność na szkodniki i choroby. Wystarczy podlewać je kwasami humusowymi, które dodatkowo wzmacniają naturalny wigor roślin. Same kwasy humusowe są w pełni ekologiczne i przyjazne dla środowiska. Dlatego, jeżeli marzy Ci się naturalistyczny ogród wolny od chemikaliów, dzikie róże i kwasy humusowe są perfekcyjnym połączeniem.